Pokazy pracy egzaminacyjnej „Trylogia królewska”| 25-27 października 2024

21.10.2024

Nowość w repertuarze Wydziału Teatru Tańca

W dniach 25-27 października 2024 roku odbędą się pokazy pracy egzaminacyjnej studentów i studentek IV roku z przedmiotu Sceny dyplomowe pod opieką pedagogiczną Miry Mańki.

HARMONOGRAM

25.10.2024 r. (piątek) | godz. 18:00 | sala 307 Wstęp tylko dla zaproszonych gości 
26.10.2024 r. (sobota) | godz. 18:00 | sala 307 Wstęp tylko dla zaproszonych gości
27.10.2024 r. (niedziela) | godz. 18:00 | sala 307 Wstęp wolny. Liczba miejsc na pokaz jest ograniczona, o udziale w wydarzeniu decyduje kolejność zgłoszeń które można przesłać na adres e-mail teatrwtt@ast.bytom.pl.

O pokazie

asystentka: Justyna Taborska

występują: Eliza Bilska, Julia Bodziony, Angelika Bosacka, Artur Gołuch, Weronika Gotowska, Nadine Gregor, Rafał Karnicki, Natalia Koper, Ewa Kowalczyk, Weronika Manowska, Zuzanna Meyer, Paulina Michalska, Aleksander Mitura, Michalina Pitry, Aleksandra Płużyczka, Agata Skucińska, Dawid Sozański, Michelle Stolarek

czas trwania: ok. 2,5 h

miejsce: sala 307 Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie Filia w Bytomiu, ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 24a.

  • Portret dwóch młodych kobiet w futrach, wtulonych w siebie niczym symbole yin i yang co podkreśla też kontrast między ich ubiorem. Dziewczyna z lewej ma jasne futro, dziewczyna z prawej ciemne. Dziewczyna z lewej ma ciemne włosy i oczy, dziewczyna z prawej - na odwrót. Ich twarze są rozluźnione.
    Nadine Gregor
    Aleksandra Płużyczka
  • Portret dwóch młodych kobiet opierających się twarzami o swoje policzki. Dziewczyna po lewej stronie ma rudo-brązowe kręcone włosy i duże, zielone oczy, ma także jasną karnację i różowe futro. Kobieta po prawej stronie ma śniadą karnację i czarne włosy oraz brązowe oczy, ma na sobie fioletowo-czarne futro. Z jej ucha zwisa srebrny kolczyk w kształcie liści. Obie kobiety mają przyklejone do czół tzw. baby hair a pod oczami i na policzkach przyklejony jest kolorowy brokat. Ich skierowane prosto w obiektyw spojrzenia są magnetyczne/elektryzujące.
    Agata Skucińska
    Michelle Stolarek
  • Portret dwóch młodych kobiet w futrach. Kobieta z tyłu ma na sobie ciemne futro, obie ręce wplata we włosy, tworząc w połowie kadru coś na kształt skrzydeł. Opiera brodę o głowę drugiej, rudowłosej kobiety w jasnym futrze. i niebieskiej kolii. Obie kobiety wpatrują się bardzo intensywnie w obiektyw, ich usta i szczęki są mocno zaciśnięte.
    Weronika Manowska
    Natalia Koper
  • Portret młodej kobiety i mężczyzny. Para opiera głowy o swoje ramiona, są okryci jednym futrem. Ich spojrzenia wbite są w górę, ich usta są rozchylone, szyje i szczęki odprężone. Ich głowy znajdują się w środkowej części kadru, dzieląc fotografię na pół. Górną połowę zdjęcia stanowi jasne tło, dolną - ciemne futro. Ciemne włosy i jasne karnacje pary tworzą płynne przejście od jasności do ciemności. Zdjęcie ma harmonijną kompozycję, pozycje pary są delikatne, przejścia z koloru w kolor bardzo płynne.
    Eliza Bilska
    Aleksander Mitura
  • Portret dwóch młodych kobiet w futrach o wielkich, jasnych oczach. Kobiety mają bardzo podobne twarze (trójkątny kształt, duże oczy, podobne brwi i nosy), wyglądają jak siostry. Kobieta stojąca z prawej obejmuje od tyłu kobietę z lewej, dłonią sięga prawie do jej prawego policzka. Kobieta stojąca z lewej strony prawą rękę odchyla do tyłu, muskając delikatnie włosy partnerki przy płatku ucha. Lewą rękę opiera o jej lewę ramię. To nietypowe ułożenie rąk kobiet w połączeniu z włochatą fakturą futer ma w sobie coś pajęczakowatego/owadziego.
    Weronika Gotowska
    Michalina Pitry
  • Portret kobiety i mężczyzny, objętych niczym do tańca. Patrzą prosto w obiektyw osądzającymi spojrzeniami, ich czoła są zmarszczone, usta zaciśnięte. Kobieta ma krótkie, rudo-blond włosy, kolczyki perły, ciemnobrązową szminkę. Stoi do obiektywu plecami. Mężczyzna okrywa ją futrem od ramiona i połowy pleców do krawędzi zdjęcia. Mężczyzna także ma na sobie futro w innym kolorze, w uchu widoczny elegancki kolczyk.
    Dawid Sozański
    Zuzanna Meyer
  • Portret dwóch, przytulonych do siebie kobiet w ciemnych włosach. Kobieta z lewej strony ma na sobie ciemne futro, kobieta z prawej jasne co tworzy mocny kontrast. Obie kobiety patrzą w dół. W dolnej części zdjęcia widoczne owalne lustro w którym odbijają się twarze kobiet. Ich miny w lustrze są poważne i dostojne.
    Angelika Bosacka
    Paulina Michalska
  • Portret pary. Mężczyzna w lewej części zdjęcia ma beżowe futro w tym samym kolorze co tło zdjęcia, przez co wydaje się w nie wtapiać. Ma zmarszczone czoło, zmrużone oczy i otwarte usta, zatyka uszy. Przed nim, w prawej części zdjęcia stoi młoda kobieta w złotym naszyjniku i różowym futrze odsłaniającym nagi brzuch i dekolt. Dwa kosmyki jej włosów dyndają niczym owadzie czułki. Dziewczyna ma otwarte usta tak szeroko, że cała twarz wykrzywiona jest w dziwnym grymasie.
    Rafał Karnicki
    Julia Bodziony
  • Portret dwóch młodych ciemnowłosych kobiet w futrach. Kobieta w krótkich włosach stoi z przodu, jej twarz jest lekko pochylona w bok, ma nieobecne spojrzenie i zaciśnięte usta. Futro opada z ramion, eksponując gładki dekolt. Kobieta za nią ma ciemniejszą karnację, patrzy w dół. jej twarz jest pochylona w drugi bok. Ciemne włosy i brwi kobiet kontrastują z innymi elementami zdjęcia - jasnym tłem, futrami i beżem ich karnacji.
    Weronika Manowska
    Ewa Kowalczyk
  • Portret młodej kobiety i mężczyzny. Kobieta stoi przed mężczyzną i jest obejmowana przez niego rękoma. Sposób objęcia nie wygląda jednak na przyjacielski gest a raczej próbę kontroli, przytrzymania/utrzymania kobiety w tej konkretnej pozycji. Wilczym wzrokiem spod trójkątnych okularów w panterkę kobieta spogląda w stronę obiektywu. Twarz mężczyzny wyłania się zza jej prawego ramienia, ma takie same okulary. Wpatruje się intensywnie w obiektyw, jego spojrzenie i wyraz twarzy budzą niepokój. Kobieta ma na sobie ciemne futro, mężczyzna jasne w czarne ciapki, co tworzy kontrast.
    Paulina Michalska
    Artur Gołuch

W ramach współpracy Wydziału Teatru Tańca z Technikum nr 4 im. Marii Skłodowskiej-Curie w Bytomiu powstała sesja zdjęciowa – zdjęcia wykonała dla AST WTT Magdalena Jantos.

Projekt bazuje na trzech tekstach Jolanty Janiczak: Joannie Szalonej; Królowej, Carycy Katarzynie i Hrabinie Batory.

Spektakl w trzech częściach – każda na podstawie innego dramatu – za każdym razem inna, gdyż obsada poszczególnych części decyduje się na oczach widzów w otwartym losowaniu ról.

Dramaty Jolanty Janiczak dotykają fundamentalnych kwestii. Kwestii relacji miłosnych i rodzicielskich, relacji władzy i podporządkowania. Dotykają kwestii inności, bliskości i tożsamości. Są teatralnym zapisem filozoficznego dyskursu na temat tworzenia historii, biografii i sztuki. Teksty te są rewersem bajki, antyhistorią, buntem przeciwko zastanym narracjom i relacjom. Są przestrzenią subwersywnego rozumienia teatru i teatru historii. Uzbrajają w nowe narzędzia myślenia o sobie i świecie. Pozwalają eksperymentować na nademocjonalności, poszukiwać nieoczywistych środków aktorskiego wyrazu, pozwalają aktorsko ryzykować i dotykać miejsc wewnętrznie bolesnych. Pozwalają odkrywać nieznaną wcześniej wrażliwość i dzielić się nią w bezpiecznych ramach teatru.

Więcej informacji o pokazie znajdą Państwo na stronie spektaklu w zakładce Spektakle.

Mira Mańka

Młoda brunetka ubrana w czarną bluzę firmy adidas podpiera ścianę, jej ręce są złożone. Na białej ścianie widoczne są kartki w napisy, m.in. "identyfikacji/ucieleśnieniem", "aby", "forma pisania w tabelce" "czas ćwiczenia", "podejmowanie decyzji o działaniach" itp. Kobieta stoi pomiędzy tymi dwoma kartkami z napisami. Patrzy prosto w obiektyw, jej twarz nie wyraża żadnych emocji. Ma krótką, prosto ściętą grzywkę, ciemnozielone oczy i ciemnoróżową szminkę, w uszach kolczyki-koła. Na lewe ramię opadają kaskadą ciemnobrązowe, falowane włosy.

Zajmuje się reżyserowaniem, aktywizmem społecznym, dramaturgią i pisaniem na scenę. Jest absolwentką Wydziału Reżyserii Dramatu Krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Biega, medytuje, studiuje techniki twórczego feedbacku. Stworzyła i moderuje grupę samopomoc reżysersko – dramaturgiczna, wspomaga procesy pisania wniosków grantowych i stypendialnych, prowadzi sesje i warsztaty feedbackowe. Stypendystka European Theatre Convention na rok 2023. Rezydentka programów: Inkubator Sztuki AiR Goyki 3 (2024), Heart of Europe (2023), Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego: Nowy Yorick (2023), Komuny//Warszawa (2023), Sceny Nowej Dramaturgii (2022), Sopot NonFiction (2021), dwukrotnie Młodzi i Nowy (Łódź, 2021 i 2022), Młodzi w Starym: online (2020), Młodzi w Starym (Kraków, 2019). Za Piknik pod wiszącą skałą otrzymała Grand Prix dla najlepszego młodego reżysera Festiwalu Koszalińskie Konfrontacje Młodych “m-teatr” (2020), a Szekspir: makieta został doceniony I nagrodą konkursu SzekspirOFF oraz Nagrodą Publiczności na Festiwalu Szekspirowskim, 2021.

Pełny biogram artystki znajdą Państwo w zakładce Spektakle.

Zdjęcie: Wiktor Malinowski

Osoby zaproszone do współpracy

Konsultacje ruchowo-taneczne | Joanna Szymusiak

Portret. Młoda ciemnowłosa, ciemnooka kobieta. Jej włosy są zebrane do tyłu, pojedyncze pasma wychodzą zza uszu. Ma na sobie różową bluzkę z wielką tiulową kokardą a w dłoni na wysokości trzyma kwiat. Jej oczy są delikatnie przymrużone, usta rozchylone, kobieta patrzy prosto w obiektyw. W tle widoczne pole.

Od 2022 roku pedagożka WTT. Absolwentka kulturoznawstwa oraz publicystyki kulturowej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, a także dyplomowana instruktorka tańca (NCK Kraków).

W 2018 roku rozpoczęła współpracę z Anną Piotrowską, zgłębiając jej ruchową metodę onebodyspacerecognizer, opartą m.in. o improwizację oraz pogłębianie świadomości ciała i umysłu, jako narzędzia zwielokrotnionej, wielofunkcyjnej obserwacji. Od 2018 roku prowadzi autorskie zajęcia “triathlon moderno” z obszaru tańca współczesnego. W 2021 roku dołączyła do zespołu artystycznego Teatru Rozbark, pod dyrekcją Anny Piotrowskiej. W 2021 roku jej solowa choreografia „untold manifesto” zdobyła tytuł the best solo na międzynarodowym festiwalu Solo Duo Dance Festival w Budapeszcie oraz I miejsce w Warszawskim Konkursie Choreograficznym. W 2023 roku zadebiutowała w roli choreografki i reżyserki spektaklem “migotanie”, który zrealizowała z Gliwickim Teatrem Tańca. W 2023 roku otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Bytom z zakresu twórczości artystycznej i upowszechniania kultury, w ramach którego realizuje projekt “Ciao ciało_grupa laboratoryjna”. Autorka tekstów krytycznych z dziedziny teatru tańca i ruchu.

Zdjęcie: Aleksandra Staszczyk

Kompozycja muzyczna | Dawid Tas

Czarno-biały portret młodego mężczyzny. W prawym uchu ma kolczyk. Mężczyzna jest łysy, cała głowa jest skroplona potem lub wodą. Mężczyzna ma krzaczaste, zmarszczone brwi oraz ciemne oczy wpatrzone intensywnie w widza.

Absolwent Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. A. Malawskiego w Przemyślu, Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu i Szkoły Muzyki Nowoczesnej we Wrocławiu.

Czynnie działający aktor, tancerz, choreograf, kompozytor, producent muzyczny, wokalista.

Na swoim koncie ma współprace z instytucjami takimi jak: Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, Teatr Tańca Rozbark w Bytomiu, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, Teatr Barakah w Krakowie, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie Wydział Teatru Tańca w Bytomiu, Tarnowski Teatr im. L. Solskiego, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie, Teatr Nowy im. Izabelli Cywińskiej w Poznaniu.

Zdjęcie: Anita Olbryś